Voor de stoel langs de verticale afstand tot de grond wordt de zithoogte genoemd, de zithoogte is een van de belangrijkste factoren die de mate van zitcomfort beïnvloeden, onredelijke zithoogte zal de zithouding van mensen beïnvloeden, vermoeidheid van de taille, waardoor ziekten ontstaan zoals als lumbale schijf lange tijd naar beneden.Een deel van de lichaamsdruk wordt over de benen verdeeld.Als de zitting te hoog is en de benen los van de grond hangen, worden de bloedvaten in de dijen samengedrukt en wordt de bloedcirculatie beïnvloed;Als de zitting te laag is, buigt het kniegewricht naar boven en wordt de lichaamsdruk geconcentreerd op het bovenlichaam.En de redelijke zithoogte zou volgens het ergonomische principe moeten zijn: zithoogte = kuit + voet + schoendikte - geschikte ruimte, het interval is 43-53 cm.
De afstand van de voorkant tot de achterkant van de stoel wordt de zitdiepte.De zitdiepte heeft betrekking op de vraag of de rugleuning van het menselijk lichaam aan de rugleuning van de zitting kan worden bevestigd.Als het zitvlak te diep is, zal het steunpunt van de menselijke rug worden opgehangen, wat resulteert in gevoelloosheid van de kuit, enz.;Als het zitvlak te ondiep is, zal de voorkant van de dij hangen en al het gewicht op de kuit rust, zal de lichaamsvermoeidheid worden versneld.Volgens ergonomische onderzoeken bedraagt het zitdiepte-interval 39,5-46 cm.
Wanneer de staf in zittende positie zit, hebben de twee zitbeenknobbels onder het menselijk bekken de neiging horizontaal te zijn.Als het hoekontwerp van het zitoppervlak niet redelijk is en een emmervorm heeft, zal het dijbeen naar boven draaien en kunnen de heupspieren onder druk komen te staan en zal het lichaam zich ongemakkelijk voelen.De zitbreedte wordt bepaald door de grootte van de menselijke heup plus het juiste bewegingsbereik, dus het ontwerp van het zitoppervlak moet zo breed mogelijk zijn.Afhankelijk van de lichaamsgrootte van de mens is de zitbreedte 46-50 cm.
Het ontwerp van de armleuning kan de belasting voor de arm verminderen, zodat de spieren van de bovenste ledematen beter kunnen rusten.Wanneer het menselijk lichaam opstaat of van houding verandert, kan het het lichaam ondersteunen om het lichaam te helpen het evenwicht te bewaren, maar de hoogte van de armleuning moet redelijk zijn ontworpen; de armleuning die te hoog of te laag is, zal armvermoeidheid veroorzaken.Volgens ergonomisch onderzoek is de hoogte van de armleuning gerelateerd aan de afstand tot het zitoppervlak, en kan de afstand tussen 19 en 25 cm aan de behoeften van het meeste personeel voldoen.De hoek van de voorzijde van de armleuning moet ook veranderen met de hoek van de zitting en de rugleuning.
De belangrijkste functie van de lumbale helling is het ondersteunen van de taille, zodat de taillespieren kunnen ontspannen, en de achterkant van het menselijk lichaam de onderste puntsteun en de bovenste puntsteun kan vormen, zodat de achterkant van het menselijk lichaam kan komen een volledige rust.Volgens menselijke fysiologische gegevens is de juiste hoogte van de taille de vierde en vijfde lendenwervel, 15-18 cm van het kussen, in lijn met de menselijke fysiologische curve om het comfort van de zithouding te garanderen.
Daarom, deideale bureaustoelmoet gebaseerd zijn op de antropometrische maat, in strikte overeenstemming met het ergonomische ontwerp van de stoel.Zelfs werknemers zullen zich bij veel langdurig werk niet fysiek en mentaal moe voelen, om de ziekten veroorzaakt door een ongemakkelijke zithouding te verminderen, zodat het werk sneller en effectiever kan worden voltooid.
Posttijd: 16 mei 2023